شاید اگر در دو سه سال اولی که اینترنت وارد ایران شده بود، می‌دید که در روزنامه‌ای چنین مطلبی در مورد سایتی و سرویسی تیتر شده، شگفت‌زده می‌شدید و نویسنده را متهم به جنون می‌کردید. اما حالا دیگر بخش بزرگی از مردم می‌دانند که گوگل می‌تواند چه میزان اطلاعات در مورد ما داشته باشد.
تصور کنید که با بررسی ایمیل‌ها، جستجوهای اینترنتی، ویدئوهایی که در یوتیوب جستجو و تماشا کرده‌ایم، سوابق مربوط به موقعیت و شماره تلفن‌مان، چه حجم بزرگی از اطلاعات در مورد ما گردآوری شده است.
به اینجا بروید. راست‌اش من تا همین امروز نمی‌دانستم که گوگل حساب تعداد کل جستجوهای اینترنتی انجام‌شده توسط من را دارد. اما امروز متوجه شده که ۵۹۱۶۳ بار در این سال‌ها در گوگل جستجو کرده‌ام. (البته اگر جستجوهایی که در کامپیوترهای عمومی یا موقعی که لاگ این نبوده‌ام، به حساب نیاوریم.)
همه جستجوهای یوتیوبی و گوگلی خودتان را باز هم از طریق لینک بالا می‌توانید ببینید.
حالا اگر به اینجا بروید، می‌بینید که گوگل بر اساس ترجیحات شماست که به شما آگهی نشان می‌دهد.
از طرق لینک اول، می‌توانید تشریف ببرید و جستجوهایی را که مایل نیستید، ثبت باشند، حذف کنید.
در ظاهر امر، گوگل راهبرد و قوانین سفت و سخت امنیتی در مورد اطلاعات شخصی کاربرانش دارد، اما یک لحظه تصور کنید که شما مالک همه این اطلاعات باشید و همه این اطلاعات را بتوانید به یک نرم‌افزار بزرگ تحلیل‌گر بدهید.
چنین سناریویی در فصل تازه سریال house of cards پیشبینی شده بود. البته به گمانم به خاطر حساسیت‌های زیاد، نویسندگان سریال، یک شرکت تخیلی را جانشین شرکت مشهور گوگل کرده بودند.
تصور کنید که در این صورت چقدر می‌توانستیم در مورد یک شخص به خصوص، یا شهروندان یک هر بزرگ یا کل یک کشور اطلاعات کسب کنیم.
بگذارید کمی قریحه داستان‌نویسی و رؤیاپردازی خودمان را تحرکی کنیم و در هر مورد تصور کنید که به لطایف‌الحیل به بخشی از این گنج بزرگ اطلاعاتی دسترسی داریم. از سطح خُرد شروع می‌کنیم و به سطح کلان می‌‌رسیم:
- دوست خود را دست می‌اندازیم که آخر این چه چیزهای عجیب و غریبی است که در اینترنت دنبالش هستی!
- تحلیل می‌کنیم که رقیبان کاری ما به دنبال چه چیزهایی می‌گردند.
- در یک انتخابات، علایق و دغدغه‌های ۶ ماه اخیر مردم را پیدا می‌کنیم و سخنان و وعده‌ها خود را دقیقا بر پایه آن تنظیم می‌کنیم.
- نشانه‌های تمایل اشخاص و گروه‌ها را به جنایت و فعالیت‌های تروریستی پیدا می‌کنیم و به موقع به سراغشان می‌رویم.
- سوابق رئیس جمهور آینده یک شرکت جهان سومی را پیدا می‌کنیم و تهدید می‌کنیم که اگر مطابق به میل ما سیاست خارجی کشورش را تنظیم نکند، همه اطلاعات را درز خواهیم داد.
- رهبران و رؤسای جمهور هم می‌توانند به جای تکیه بر سخن اطرافیان اغلب چرب‌زبان و کرنشگر خود، به صورت مستقیم متوجه وضعیت جامعه‌شان شوند، بدون آنکه نیاز به هیچ نظرسنجی داشته باشند.
منبع: نشریه اینترنتی خوارزمی
