بازي‌هاي رايانه‌اي حرفه‌اي يا «اي-اسپورت1» بايد در مسابقات المپيک شرکت داده شوند؟ «راب پردو2» طراح بازي‌هاي رايانه‌اي معروفي نظير استارکرفت، وارکرفت و ورلد آف وارکرفت در مصاحبه‌اي جديد با راديو پنج بي.بي.سي به اين موضوع اشاره کرد و گفت: بحث شرکت دادن بازي‌هاي رايانه‌اي در المپيک بسيار داغ است، اگر شما به ورزش‌هاي الکترونيکي نگاه کنيد، متوجه مي‌شويد که رقابت شديد در آن وجود دارد و اگر به بازيکنان حرفه‌اي اين رشته توجه کنيد، مجموعه‌اي از مهارت‌هاي مختلف را در آن‌ها مشاهده مي‌کنيد و مي‌بينيد که بايد در کسري از ثانيه تصميم بگيرند و واکنش‌هاي سريع داشته باشند و تعداد حرکت در دقيقه يا «اي.پي.ام» آن‌ها به 300 و بالاتر هم خواهد رسيد و اين آغازي براي شناخته شدن به عنوان يک ورزش است. اگر بخواهيم ورزش کردن را فقط تحرک بدني و فعاليت‌هاي فيزيکي بشناسيم، پس شايد قرار دادن بازي‌هاي رايانه‌اي در اين دسته سخت باشد و نتوان به آن يک ورزش گفت، اما برخي ورزش‌هاي حاضر در المپيک هستند که باعث مي‌شوند اين تعريف زير سوال برود.
مسابقات بازي‌هاي رايانه‌اي محبوبي مانند «ليگ آف لجنز» و يا «دوتا 2» و «استارکرفت» استاديوم‌هاي بزرگ را از هزاران نفر از طرفداران خود پر مي‌کنند که براي ديدن رقابت ورزشکاران مورد علاقه خود مي‌آيند و در کنار آن‌ها ميليون‌ها نفر به صورت زنده از شبکه‌هاي اينترنتي بازي‌ها را دنبال مي‌کنند. آقاي «الکس ليم3» يکي از افراد برجسته فدراسيون بين المللي ورزش‌هاي رايانه‌اي يا «آي.اي.اس.اف»4 به شبکه الجزيره گفت: احتمال اينکه يک روز بازي‌هاي رايانه‌اي در المپيک انجام شوند، بسيار به واقعيت نزديک است. «آي.اي.اس.اف» سال 2008 در کره جنوبي تشکيل شد و درخواست عضويت در «اسپورت اکورد5» را داد که اولين قدم در معرفي بازي‌هاي رايانه‌اي به عنوان يک ورزش برداشته شد. براي کامل شناخته شدن اين رشته به عنوان يک ورزش، «آي.اي.اس.اف» بايد 40 کشور که در آن عضو دارد را قانع کند که نشستن جلوي يک صفحه و بازي کردن يک ورزش است که 15 کشور اين موضوع را قبول کرده‌اند، اما 20 کشور در حال بررسي اين موضوع مي‌باشند. به نظر کار سختي مي‌رسد، اما به رسميت شناخته شدن بازي‌هاي رايانه‌اي از طرف سازمان جهاني ضد دوپينگ ( دبليو.اي.دي.اي6) در سال 2013 ممکن است نظر دولت‌هايي که در حال مطالعه اين موضوع هستند، به قبول آن نزديک‌تر کند. نمونه‌هايي از حضور بازي‌هاي رايانه‌اي در عرصه مسابقات حرفه‌اي وجود دارد. شناخته شدن از سمت کميته المپيک آسيا، حضور بازي‌هاي رايانه‌اي در سال 2013 در مسابقات سالني و هنرهاي رزمي در اينچئون کره جنوبي. حتي آمريکا براي سفر بازيکنان تيم‌هاي حرفه‌اي، ويزاي ورزشکاري صادر مي‌کند و آن‌ها را يک ورزشکار مي‌شناسد. با تمامي اين مسائل که چالشي براي بازي‌هاي رايانه‌اي شده اند، نبايد فراموش کرد که ورزشي مانند شطرنج هنوز هم راه به المپيک باز نکرده است و مسئولان بين المللي کميته المپيک بر فيزيکي بودن و ذهني نبودن ورزش‌ها تاکيد بسيار دارند و مي‌توان گفت که بازي‌هاي رايانه‌اي راهي سخت و دشوار براي رسيدن به المپيک را بايد طي کند.
1. E-Sport
2. Rob Pardo
3. Alex Lim
4. IESF
5. Sport Accord
6. WADA
