داشتن يک رژيم رسانهاي سالم
– ميزان استفاده معتدل: 1 يا 2 ساعت در روز
– محتوا: کمبود محتواهاي آسيب رسان از قبيل محتواهاي خشونت آميز، ترسناک، تحريک آميز، تبعيض آميز و گرايش به بازيهايي با محتواهاي آموزشي و بازيهاي رايانهاي حرکتي.
والدين بايد اين نکته را به خاطر داشته باشند که اگر فرزندانشان درباره بازيهاي رايانهاي چيزهاي بيشتري از آنها بدانند اما آنها نيز چيزهاي بيشتري از فرزندانشان درباره محتواهاي رسانهاي ميدانند.
– چک کردن و کنترل کردن تناسب سن فرزندان با بازي رايانهاي که قرار است بازي کنند؛ به خصوص براي کودکان کمتر از 8 سال.
قرار دادن هر نوع وسيله بازي در خارج از اتاق فرزندان
اين کار معمولا به کاهش ميزان استفاده فرزندان از بازيهاي رايانهاي و تعديل در چگونگي استفاده از اين بازيها توسط آنها کمک ميکند.
افزايش زمان فعاليتهاي فيزيکي نسبت به زمان بازيکردن فرزندان با بازيهاي رايانهاي
اين کار آساني نيست، اما در دنياي امروز، والدين بايد فرصتهاي سرگرمي زيادي را براي موقعيت روزانه فرزندانشان فراهم کنند. اين فرصتها ميتواند شامل جايگزيني بازيهاي رايانهاي حرکتي با بازيهاي رايانهاي نشسته باشد. ضمنا، اين فرصتها بايد شامل فعاليتهاي فيزيکي دنياي واقعي نيز باشد.
استراحت فرزندان پس از هر 30 دقيقه بازي کردن با بازيهاي رايانهاي
اين کار، نشستن و سکون طولاني مدت و همچنين تاثيرات به نزديک نگاه کردن مستمر را کاهش ميدهد و به انتقال شخص از بازي کردن به فعاليتهاي ديگر کمک ميکند.
ترغيب به انجام دادن بازي با شيوه ايمن
– اجتناب از وضع اندامي نامناسب در حين بازي کردن
– اجتناب از حرکات تکراري و يکنواخت
– تامين فضاي کافي براي بازيهاي رايانهاي حرکتي
آگاهي داشتن والدين نسبت به بازيهايي که فرزندانشان بازي ميکنند و تماشاي بازي کردن آنها
تحقيقات نشان ميدهند که تماشاي بازي کردن فرزندان توسط والدين، با مسائلي نظير زمان بازيکردن، رفتار پرخاشگرانه و شاخص توده بدني همبستگي منفي دارند (موجب کاهش آنها ميشوند) و با مسائلي نظير ميزان خوابيدن فرزندان، رفتارهاي داوطلبانه اجتماعي2 و عملکرد تحصيلي داراي همبستگي مثبت ميباشند (موجب افزايش آنها ميشوند).
وضع و اجراي قوانيني درباره بازي کردن فرزندان
اين قوانين ميتواند شامل محدوديت زماني براي بازي کردن فرزندان (از قبيل حداکثر 2 ساعت در روز اجازه استفاده از رسانههاي سرگرمکننده و يا وضع همين قانون اما به صورت هفتگي) و محدوديتهاي محتوايي شود.
الگوسازي براي استفاده از بازيهاي رايانهاي و مشارکت در فعاليتهاي دنياي واقعي
کودکان از والدين خود تقليد ميکنند، بنابراين الگوسازي از رفتارهاي سالم در استفاده از سرگرميهاي الکترونيکي امري حياتي براي آنها است. کودکان احتمالا اگر والدينشان فعاليت فيزيکي داشته باشند، بيشتر از آنها فعال هستند.
براساس يافتههاي پژوهشي، برنامه هايي که اوقات خانوادگي را جايگزين اوقات بازيکردن ميکردند، از سوي کودکان با مقاومت اوليه مواجه ميشوند اما پس از 6 ماه، کودکان اوقات همراه با خانواده را به اوقات بازي کردن ترجيح ميدهند.
تنظيم زماني آزاد از بازي کردن قبل از زمان خواب
متخصصان خواب توصيه ميکنند که 2 ساعت پيش از خواب، استفاده رسانهاي صورت نگيرد زيرا تاثيرات نور آبي3 صفحه تصوير موجب اختلال در عملکرد هورمونهاي خواب4 شود.
با فرزندان خود در بازي کردن بازيهاي رايانهاي مشارکت فعال داشته باشيد.
اين کار خصوصا اگر بازي رايانهاي موجب وحشت، آشفتگي و ناراحتي کودکان شود و يا خشونت يا رفتار ضداجتماعي5 در آن به نمايش درآيد، اهميت مييابد. حضور والدين در کنار فرزندان براي قرار دادن محتواي بازي در يک زمينه غير از بازي و کمک به آرام کردن کودکان يا نوجوانان در صورت نياز، بسيار مهم است.
همراهي و بازي کردن با فرزندان ميتواند کمککننده باشد، اما براي اينکه اين همراهي سودمند واقع شود، والدين بايد در ارتباط برقرار کردن با کودک در حين بازي کردن بسيار فعال باشند.
1. Media Diet
2. Pro-Social Behaviour
3. Blue Light
4. Sleep Hormones
5. Anti-Social Behaviour