بازی‌های رایانه‌ای در حال حاضر به عنوا یکی از قوی‌ترین ابزارها در دسترس کودکان و نوجوانان قرار دارند و در طول روز ساعاتی از وقت آنها را به خود اختصاص می‌دهند، عمر استفاده از بازی‌های رایانه‌ای در میان نوجوانان ما با عمر تولید این بازی‌ها در کشور اصلا همخوانی ندارد و از سوی دیگر اثرات مخرب روحی و جسمی استفاده از بازی‌های وارداتی، کارشناسان این حوزه را نگران کرده است. اما در این میان هستند افرادی که دغدغه نسل آینده را داشته و با حداقل امکانات پا به عرصه تولید بازی‌های رایانه‌ای با ارزش‌های بومی و فرهنگ ایرانی اسلامی گذاشته‌اند، یکی از این افراد، حبیب داستانی بِنیسی، طلبه حوزه علمیّه قم و مدیرعامل شرکت رسانه‌گستر بِنیسی است که مدتی است این کار آغاز کرده و تاکنون نیز چند بازی به بازار بازی‌های رایانه‌ای عرضه کرده است. با وی به گفت‌وگو نشسته‌ایم که مشروح آن در ذیل آمده است:
وظیفه اصلی شرکت رسانه‌گستر بنیسی چیست و چه خدماتی تا به حال ارائه داده است؟
بنیسی: شرکت ما از بدو تأسیس تاکنون یک هدف کلی داشته است،« ارائه مفاهیم ارزشی در قالب‌های نوین» این تمام دستور کار شرکت ماست که با توجه به مصداق‌یابی‌هایی که انجام دادیم، بحث بازی‌های رایانه‌ای را مدنظر قرار دادیم و حدود هشت سال است که در این بخش فعالیت داریم و توانسته‌ایم چند بازی رایانه‌ای نیز به بازار ارائه دهیم.
در مورد بازی‌هایی که شرکت رسانه‌گستر بنیسی ارائه کرده، توضیحاتی بفرمایید؟
بنیسی: نخستین بازی ما «عملیات انهدام یک» بود. بیش از نیمی از چرخۀ تولید آن زمانی بود که هنوز بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای شکل نگرفته بود؛ کار بسیار بدیع و تازه‌ای بود، در این بازی، نبرد فاو یعنی همان عملیات والفجر 8 ساخته و پرداخته شد. دومین بازی نیز «عملیات انهدام 2» نام گرفت که مرداد 92 به بازار آمد و موضوع آن نبرد خرمشهر یعنی همان عملیات بیت‌المقدس بود که البته بیت‌المَقدِس درست است. بازی دوم به مراتب قوی‌تر، باکیفیت‌تر و دارای محتوای عمیق‌تری نسبت به بازی اول است، هرچند که بازی اول نیز در زمان خودش به نظر من کار بسیار خوب و ارزشمندی بود.
شما از هشت سال پیش، شروع به بازی‌سازی کردید. می‌خواهیم بدانیم آقای بنیسی، ابتدا بازی‌ساز بود، بعد طلبه شد و یا اینکه اول طلبه بود و بعد بازی‌ساز شد؟
بنیسی: طبیعتاً اگر بازی‌های کودکانه را می‌فرمایید، اول بازیکن بودیم، بعد طلبه شدیم؛ ولی در زمان طلبگی هم علی‌رغم مشغولیت‌های فراوان علمی و غیرعلمی، بحث بازی‌ها را پیگیری می‌کردم و انجام می‌دادم.
فقط بازی انجام می‌دادید یا علاقه داشتید روزی تولیدکننده بازی رایانه‌ای باشید؟
بنیسی: زمانی شروع به تولید عملیات انهدام یک کردم که حدوداً پایه پنج یا شش حوزه بودم؛ یعنی همان اوائل طلبگی، بالتبع زمانی که بازی می‌کردم، همیشه این به ذهنم خطور می‌کرد که به تولید بازی، ورود پیدا کنم؛ ولی خب کار مشکل بود، تا اینکه دغدغه‌اش به ذهنم افتاد و کار شروع شد.
این کار چه ارتباطی با هدف اصلی حوزه که در واقع تبلیغ است، دارد؟
بنیسی: بازی رایانه‌ای یک رسانه است و عنصر اصلی و غیرقابل انفکاک رسانه هم پیام است.
پیام، دیدگاه، تفکر و ایدئولوژی‌های ناب شیعی در حال حاضر در دست کیست؟
بنیسی: دست علماست. واقعیت مطلب هم همین است، درست است که دوستان و اساتید مختلفی در رشته‌های معارفی زحمت می‌کشند اما آنهایی که به کُنه دین و معارف دین رسیده‌اند، قاعدتاً علمای دین هستند، بالتبع چه کسی می‌تواند این پیام را ارائه کند؟ همین بزرگان. از طرف دیگر، بازی و بازی‌سازی، فقط یک قالب و ابزار است و با توجه به استقبال عمومی و بیش از حدی که از این قالب می‌شود و روزافزون نیز هست، می‌توانیم این ادّعا را داشته باشیم که یکی از مصداق‌های اصلی تبلیغ حوزوی، تولید بازی‌های رایانه‌ای ارزشی است.
تسنیم: این در واقع فکری نو است که پیام را به این شیوه به دیگران منتقل کنیم اما شاید خیلی از دوستان شما باشند که چنین نظری نداشته باشند. نظر حوزه، دوستان روحانی و استادان در مورد کارهای شما چیست؟ آیا تابحال به شما اعتراض کرده‌اند که مثلاً به درس و بحث‌تان برسید، شما را چه به بازی رایانه‌ای و یا از شما بخواهند که این کار رو به دیگران واگذار کنید…
بنیسی: دوستان حوزوی ما چه آنهایی که الان طلبه هستند و چه آنهایی که انسان‌های بزرگی شده‌اند، دو ، سه دیدگاه داشتند، یک عده مخالف بودند، اساتیدی هم داشتم که مشوق بودند، یک عده‌ای هم که بینابین هستند و هیچ موضع خاصی ندارند؛ البته اگر موضوع به درستی و به روشنی برای همه تبیین شود، همه ما را در این راه همراهی خواهند کرد.
از سخن شما اینطور میتوان برداشت کرد که آن دسته از افرادی که مخالف شما بوده‌اند، در واقع نیّت خیر داشته‌اند؛ یعنی می‌دانستند یا حس می‌کردند که شما در بحث‌های علمی و فقهی رشد و جهشی خواهید داشت؛ امّا حالا می‌خواهیم بدانیم با این وضعیت که شما به سراغ بازی‌سازی رفتید و در این جایگاه فعالیت می‌کنید، چه کارها و چه خدماتی برای حوزه داشته‌اید؟
بنیسی: تحصیلات رسمی من تقریبا به اتمام رسیده است؛ یعنی سطوح مقدمات، یک، دو و سه که به سطوح دو و سه، سطوح عالی می‌گویند و درس خارج و دوره‌های چهارساله آن و امتحانات آن به حمدالله همگی با موفقیت و عالی تمام شده است؛ ولی کماکان درس و بحثم به راه است و ذوق و شوق طلبگی هنوز در دلمان فوران می‌کند؛ در حوزه هم کارهای خوبی انجام دادیم که کارهای بزرگی بود، دو کرسی جدید را رسماً ما راه‌اندازی کردیم.
در مدرسه علمیه حقّانی که ما سال‌ها در آنجا درس می‌خواندیم مدیر آن و یکی از اساتید خوبمان از ما خواستند که یک کار پژوهشی در فقه انجام بدهیم، دو کرسی جدید به نام «تجزیۀ داده‌ها» و «تحلیل داده‌ها» در آنجا شروع شد. چند سالی هم تدریس شد که ان‌شاءاللّه ادامه پیدا می‌کند.
با این وجود شما باید خانواده صبوری داشته باشید. در منزل، چه کمکی به شما می‌کنند؟ شما چه کمکی به آنها می‌کنید؟ زمانی را به بازی اختصاص می‌دهید؟ مثلاً با خانواده دور یک رایانه بنشینید و با هم بازی کنید؟
بنیسی: بله خب، خانواده گهگاه گِله هم می‌کنند که شما کمتر به فکر تفریح و مسافرت و این جور چیزها هستید؛ ولی به نظرم نه، کم نگذاشتم، شاید به مرور، این خستگی‌هایی که برای من ایجاد می‌شود، نیاز به استراحت بیشتر هم داشته باشد؛ ولی خب الان من یک دختر کوچک دارم و بعضی وقت‌ها بازی‌های ساده را انجام می‌دهم و دخترم نگاه می‌کند و با همان زبان بچگی، خوبی‌ها و بدیهایش را به من توضیح می‌دهد. همدلی در خانواده ما تا به جایی است که به همسرم آموزش دادم و او یکی از اعضای گرافیک سه‌بعدی شرکت است.
پس شما توانسته‌اید در خانواده نیز تأثیرگذار باشید. مشوق اصلی شما در انتخاب این مسیر و (تأسیس) این شرکت و بازی‌سازی چه کسی بود؟
بنیسی: مشوق دغدغه‌هایم بودند، البته نافی کم داشته‌ام؛ یعنی کسانی که مرا منع می‌کنند، خیلی کم بوده‌اند؛ اوایل که شرکت مثل الان نبود، استقبال عمومی‌ای وجود نداشت، امکانات نبود و… ولی بالتبع با زحمات و دعای پدر و مادر، بزرگترها و اساتید تقریباً کار تا اینجا پیش رفت؛ ولی واقعیت مطلب این است که نه مشوق دولتی داشتیم و نه غیردولتی، نه درون خانواده، نه بیرون خانواده، ولی نافی هم نداشتیم.
در حال حاضر ساخت بازی‌ای را دست دارید یا خیر؟
بنیسی: اولین بار اینجا اعلام می‌کنیم که شرکت یک بازی جدید را در دست اقدام دارد که مراحل پایانی را پشت سر می‌گذارد، اسم بازی «سفر جنجالی» است، بازی دوبعدی است، یک بازی ماجراجویانه، در یک تمدن فرضی و بسیار زیبا که از شهرها و روستاهایی تشکیل شده است، اماکن متعدّدی دارد،بازیکن باید همراه شخصیت‌هایی که درون بازی نقش ایفا می‌کنند، شود، چیزهایی را کشف کند و جلوی یک خرابکاری بزرگ را بگیرد. تقریباً میتوان گفت که این بازی در ایران نمونه نزدیک ندارد، ولی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، سابقاً چند نمونه ارائه کرده بود که فاصله، خیلی خیلی زیاد است و امیدواریم به همین زودی‌ها ارائه شود.
از «سفر جنجالی»تان بگویید. این بازی چه زمانی قرار است در بازار عرضه شود؟
بنیسی: امیدوارم حدود 3 ماه دیگه وارد بازار شود؛ البتّه خبرهای تکمیلی و دقیق‌تر را متعاقباً اعلام می‌کنیم. مردم عزیزمان، برای کسب اطلاعات بیشتر و دیدن تصاویری از آن بازی، می‌توانند به وبگاه SafareJanjali.ir مراجعه کنند. همانجا هم می‌توانند نظراتشان را برای ما بنویسند و از همین الآن در مسابقۀ اینترنتی بازی حضور پیدا کنند.
