بازخريد اسلحه1 يکي از کارهاي رايج در کشور امريکا است. به خاطر نگراني شهروندان، مقامات رسمي آمريکا سعي مي‌کنند تا اسلحه‌ها را از خيابانها پاک کنند، آن هم با پيشنهاد دادن پول نقد در ازاي تحويل اسلحه‌ها. حالا همين اصل در مورد مواردي که از مخاطرات کودکي هستند، اعمال مي شود؛ از جمله تفنگ‌هاي اسباب بازي و بازي هاي رايانه‌اي خشن.
دادگستري «مرين کانتي2» در کاليفرنيا با همکاري بن و جري، بازخريد اسباب بازي يا بازي‌هاي رايانه‌اي خشن را براي کودکان آغاز کرده است که در آن کودکان در عوض تحويل اينگونه وسايل، بستني دريافت مي‌کنند. هدف اين طرح، افزايش آگاهي براي مسئله اجتماعي خشونت داخلي است. اين يک اقدام عجيب است ولي در زير توضيح «اد بربريان3» دادستان منطقه را مي خوانيم.
“همانطور که مي‌دانيم در اتفاقات خشونت‌بار داخلي، در اکثر مواقع کودکان حضور دارند و اين کودکان تصاوير خشونت‌بار خانوادگي را با گذشت زمان افزايش مي‌دهند”. بربريان مي‌نويسد: “اين کودکان آن خشونت‌ها را با خود به زندگي بزرگسالي‌شان مي‌برند و اکثرا اين الگوهاي خشونت‌بار را در واحدهاي خانوادگي خودشان نيز دوباره تکرار مي‌کنند”.
واقعا معلوم نيست که آيا تفنگ‌هاي اسباب بازي و بازي‌هاي رايانه‌اي خشن را مي‌توان با اين مشکل در ارتباط دانست يا نه. قطعا مراکزي هستند که دوست دارند کودکاني را که دستشان به بازي رايانه‌اي «کال آف ديوتي» رسيده، به خشونت دنياي واقعي ربط دهند. شايد بيشتر از مراکزي اينچنين، مطابق اطلاعات بدست آمده در سال 2013، 58 درصد از بزرگسالان باور دارند که رابطه مستقيمي بين بازي‌هاي رايانه‌اي و خشونت وجود دارد.
به نظر مي‌رسد در نظر گرفتن اسباب بازي‌هاي خشن به عنوان نماد سمبوليک بر ضد خشونت دنياي واقعي، نشانه داشتن نيت خوب است. در واقع بازخريد اين اقلام نشانگر اين است که تفنگ‌هاي اسباب بازي و بازي‌هاي خشن به نحوي با خشونت واقعي در ارتباط مستقيم هستند. توجه داشته باشيد که چرا بازي‌هاي رايانه‌اي به عنوان تنها نمونه رسانه خشن عنوان مي‌شوند، در حالي که که اين مبحث براحتي مي تواند براي کتاب ها و فيلم هايي که خشونت دارند نيز تعريف شود.
در سال‌هاي اخير توجه عمومي کمتري نسبت به خشونت در بازي‌هاي رايانه‌اي و ارتباط داشتن آن به خشونت‌هاي واقعي وجود داشته است. اين بحث احتمالا از زماني بوجود آمد که معلوم شد «قاتلين مدرسه کلمبين4» در همان زمان، بازي «دوم5» را بازي مي‌کرده‌اند، و اکنون اينگونه فکر مي‌شود که هر تراژدي جديدي در سطح ملي، مرتبط با بازي‌هاي رايانه‌اي است. اين ارتباط با گذشت زمان به دليل اينکه افراد بيشتري بازي مي کنند و نرخ کلي جرم و جنايت پايين آمده است، به نظر ضعيف‌تر و ضعيف‌تر مي‌شود.
استفاده مناسب از بازي‌هاي رايانه‌اي به نظر مي‌رسد که آگاهي را بالا ببرد. آگاهي بايد باعث شود تا کودکان بياموزند که چگونه با خشونت برخورد کنند و آن را گزارش دهند؛ اينکه به آنها بستني بدهيم تا بازي رايانه‌اي «جي‌تي‌اي6» را پس دهند، تنها امري موقتي و زودگذر است.
1. Gun buybacks
2. Marin County
3. Ed Berberian
4. Columbine killers
5. Doom
6. GTA
